لأجـل توثيق روابط الأخوة مع إخواننا وأخواتنا في المناطق المضطهدة خلا تنظيم الأضاحي 0202 من قب جـمعية

Sadakataşı Derneğimizin 20.08.2018 tarihinde bayramlaşmak için düzenlediği Arnavutluk programı için İstanbul'dan yola çıktık. Yeşilköy (Atatürk) Havalimanında hazırlıklarımızı yaptık ve uçağa bindik. Motorların ısınması kalkış derken 45 dakika gecikme oldu. Bilindiği üzere Yeşilköy havaliman

“ Komutanım ( genelde bana bu şekilde hitap eder) seni Kenya'ya göndermek istiyorlar, gider misin?” İznik tepelerinde zahter (dağ kekiği) toplarken, telefonumdaki ses (Celalettin Yüksel)  böyle söylüyor ve devam ediyor: şayet kabul edersem pasaportumun ön yüzünün fotoğrafını ulaştırmamı ve a

Yüzlerce Vietnamlı Tebessüm / 19 Ağustos 2018 Uçak 02.25 gibi havalandığında, bize, İstanbul'u, temsil ettiği, çağrıştırdığı, kavramsallaştırdığı, sembolleştirdiği her şeyi zihnimizde döndürerek seyretmek düştü yine. Öyle sanıyorum ki, dünyanın feri gitse İstanbul'un ve kardeşler

  Kurbanın Sırrına erişmek için düşüyoruz bir kez daha yollara. İstikametimiz dünyanın yüzölçümüne en az insan düşen ülkesi Moğolistan. Türkiyenin iki katı toprağa sahip olan bu ülkede sadece 3.5 milyon insan yaşıyor ve bu nüfusun içinde yaşayan müslüman sayısı sadece 150bin Bayramdan 4 gün

  Biraz Akdeniz, biraz Osman Sarı ve çokça Ortadoğu   Her yolculuk hafif bir anksiyete üretir bende. Çokça heyecan, çokça merak ve bir miktar belirsizlikten kaynaklandığını düşünürüm. Geride bırakılanlara dair daha yola çıkışın hemen akabinde başlayan özlem eşlik eder yol boyu. Yen